Dla uczniów

Świetlica Szkolna

 


Świetlica Szkolna

czynna od poniedziałku do piątku w godzinach od 06:00 - 17:00



 


  
 
 

 
Galeria świetlicy 
 
 



 


 


 Proponujemy przeczytanie uroczej legendy z dalekiego Meksyku.
Potem... namalujcie piękny bukiet kwiatów z dedykacją dla najbliższych!



Meksykańska legenda o kwiaciarzu


Nie tak dawno temu pewien podróżny, skuszony opowieściami o pięknej miejscowości Atlixco* i gościnności jej mieszkańców, postanowił ją odwiedzić. Po długiej drodze dotarł do miasta położonego między czynnym wulkanem Popocatépetl, a uśpionym wulkanem Iztaccíhuatl. Uśmiechnięty przechadzał się po słonecznych ulicach pełnych kolonialnych zabytków i wołał do przechodzących ludzi:

- ¡Buenos días!, Dzień dobry!

Nikt mu jednak nie odpowiadał, każdy gdzieś się spieszył i denerwował się, że korek za duży, że jest za gorąco, za drogo, że Popocatépetl dymi, że trzeba jechać do szkoły, do pracy... Zawiedziony podróżny usiadł w cieniu drzewa na ławce na głównym placu miasta. O zachodzie słońca obudził się po przedłużonej sieście i zobaczył, że przez plac przejeżdża stary Meksykanin w bryczce wyładowanej kwiatami. Podróżny przetarł oczy ze zdumienia, bo kwiaty były niezwykle kolorowe i pachnące.

- Jakie piękne kwiaty! Ile kosztuje bukiet? – pyta zachwycony.

- Ile pan da! - odpowiada kwiaciarz zapalając cygaro.

Podróżny kupuje więc od kwiaciarza kwiaty za symboliczne peso, a wokół wozu zaczynają gromadzić się mieszkańcy miasta, którzy robią to samo. Po powrocie do domów, mieszkańcy wkładają je do wazonów na stołach i wtedy dzieje się coś niezwykłego: oczarowani ich wyglądem i zapachem zaczynają gromadzić się wokół kwiatów, wspólnie świętować, zapraszają podróżnego na kolację, nikt już nie narzeka, nie ucieka do siebie, każdy czuje się wesoły i podniesiony na duchu. Następnego dnia rano sąsiedzi, którzy dotychczas się nie zauważali, teraz z uśmiechem na ustach zamiast „¡Buenos días!”(„Dzień dobry!”), wołają do siebie „Buenas flores!” („Kwiat dobry!”). Mimo, że tajemniczy kwiaciarz już nie wrócił to tak już pozostało, a miejscowość ta nazywa się odtąd „Atlixco de las Flores”, czyli „Kwiatowe Atlixco” i do dziś słynie z pięknych kwiatów i serdecznych mieszkańców.

* Atlixco to miasto w Meksyku, które dzięki swojemu sprzyjającemu klimatowi słynie z uprawy kwiatów, przez co nazywane jest też Atlixco de las Flores. Trzy razy do roku (z okazji Wielkiego Tygodnia, nadejścia lata i Día de los Muertos – Święta Zmarłych), tworzy się tam ogromne dywany z kwiatów o misternych wzorach. Atlixco to jedno z tak zwanych Pueblos Mágicos (Magicznych Osad), czyli miejscowości o szczególnie ciekawej historii, zabytkach, krajobrazie, zwyczajach i tradycjach, z którymi wiąże się wiele legend.


 

 

                                                                       Życzymy serdecznie

                                                              ¡Buenos días! i  ¡Buenas flores!



 


Zajęcia zdalne świetlicy w czasie pandemii 2020 r.

Zdalna świetlica: czwartek, 23 IV 

Dzisiaj jest Światowy Dzień Książki, może z tej okazji każdy z nas pomyśli sobie, jaka jest jego ulubiona książka? Który ulubiony autor? Jakiego rodzaju książki interesują mnie najbardziej? Czy lubię czytać i dlaczego tak, albo dlaczego nie?
Przeglądniemy dzisiaj swoją domową biblioteczkę?

Teraz usiądźmy wygodnie, otwiera się księga i rozpoczyna dla nas opowieść:

Opowieść o królewnie, królewiczu i smoku: 
https://youtu.be/SwUUda47Mwo



Poczytajmy sobie jeszcze o zabawach z różnych krajów, ciąg dalszy naszego cyklu w tym tygodniu:

Tikifiki – zabawa z Austrii 
Materiały: cztery kulki, papier, ołówek.

Uczestnicy klęczą. Pierwszy z nich podrzuca kolejno dwie kulki i je łapie. Tę czynność powtarza pięć razy. Kolejni zawodnicy wykonują to samo zadanie. Za każdą złapaną kulkę dziecko otrzymuje punkt. Prowadzący lub wyznaczony przez niego uczeń zapisuje wyniki. Zwycięzcą zostaje osoba, która zdobędzie najwięcej punktów. Liczbę rund ustala się na początku zabawy.


Slalom ślepców – zabawa z Czech 
Materiały: przeszkody, dwie chustki, stoper.

Prowadzący dzieli dzieci na dwie drużyny, z których każda wybiera spośród siebie parę: przewodnika i ślepca. Nauczyciel wytycza dwie, jednakowo trudne trasy dla obu drużyn. Obu ślepcom zawiązuje się chustką oczy i na komendę rozpoczyna się wyścig. Ślepcy starają się jak najszybciej przebyć wytyczoną trasę. Przewodnicy stojąc na linii startu, podpowiadają im, jak to zrobić (w którą stronę skręcić, by ominąć przeszkody). Zwycięża ta para, która jako pierwsza dotrze do mety.

 

Podaj dalej – zabawa z Węgier 
Dzieci dzieli się na dwie lub więcej drużyn, które ustawiają się w rzędzie. 
Na umówiony znak ostatnie dziecko w drużynie daje swojemu poprzednikowi kuksańca. Szturchnięty uderza gracza stojącego przed nim, a ten trąca kolejnego. Przekazywanie kuksańca trwa, aż do momentu, gdy uderzenie dotrze do pierwszego dziecka w rzędzie. Biegnie ono jak najszybciej na koniec swojej drużyny i uderza stojącego przed nim. Zabawa kończy się z chwilą, gdy dzieci stoją w takiej kolejności, jak na początku zabawy. Zwycięża drużyna, której uda się to jako pierwszej.

 

Łowcy i kaczki – zabawa z Rumunii 
Materiały: piłka.

Prowadzący wybiera spośród dzieci sześcioro łowców, którzy ustawiają się po dwóch stronach wyznaczonego terenu – troje po prawej i troje po lewej stronie. W środku stają kaczki. Łowcy rzucają piłką w kaczki. Upolowana kaczka odpada z gry. Gdy zostanie tylko jedna kaczka, łowcy rzucają piłką tyle razy, ile lat ma kaczka. Rzuty mogą być kierowane tylko od ramion w dół a kaczki nie mogą w żaden sposób dotknąć piłki. Wraz z odchodzeniem z gry kolejnych kaczek zmniejsza się obszar zabawy. Jeśli ostatnia kaczka nie zostanie upolowana, pozostałe wracają do gry.

 

Santies-Fantica Limpopo – zabawa z Ukrainy

Prowadzący wybiera osobę, która opuszcza pomieszczenie. Pozostali gracze ustawieni w kręgu wybierają spośród siebie szefa. Jego zadanie polega na wymyślaniu sekwencji oklasków i pstryknięć palcami, którą powtarzają pozostali gracze. Osoba, która była za drzwiami wraca i staje w środku kręgu. Po dwóch pstryknięciach i dwóch klaśnięciach stojący w kręgu krzyczą: „Santies-Fanti „Santies-Fantica Limpopo”.
Szef co jakiś czas zmienia rytm oraz sekwencję oklasków i pstryknięć, a pozostali gracze go naśladują. Po każdym cyklu dźwięków wydają okrzyk. Gracz znajdujący się w środku stara się odgadnąć, kto jest szefem. Jeżeli mu się to uda, dziecko, które było szefem wychodzi za drzwi, a pozostali uczniowie wybierają nowego dowódcę.


Dni tygodnia – zabawa z Finlandii  

Materiały: skakanka o długości trzech metrów.

Dwoje dzieci kręci skakanką, pozostali muszą ponad nią przeskakiwać, podając kolejne nazwy dni tygodnia. Na hasło „niedziela”, kręcący skakanką obniżają ją na wysokość piersi i kołyszą lekko, aby uczestnicy zabawy mogli się bez trudu pod nią prześlizgnąć. Po zawo­łaniu: „Do pracy!” skakanka zaczyna się znowu obracać i trwa ponowne wymienianie dni tygodnia. Ten, kto dotknie skakanki odpada z gry. Ostatnich dwóch skaczących zawodników kręci skakanką w kolejnej rundzie.

Jastrzębiu, jastrzębiu – zabawa ze Szwecji

Prowadzący wybiera spośród dzieci jastrzębia. Uczniowie ustawiają się w szeregu na skraju pola gry. Jastrząb staje naprzeciw nich w odległości około 10 metrów, rozpościera ramiona jak skrzydła i woła: „Chodź pod skrzydła jastrzębia!”.
Pozostali gracze pytają: „Jaki kolor?”.
Jastrząb podaje dowolną barwę, na przykład czerwoną. Ci, którzy mają na sobie coś w wymienionym kolorze przechodzą na przeciwległą stronę, a pozostałych jastrząb próbuje schwytać.
Schwytane osoby podczas kolejnej rundy pomagają jastrzębiowi w łapaniu.


Łyżeczka dziadunia – zabawa z Grecji

Zabawę przeprowadza się na sali gimnastycznej lub w pomieszczeniu bez mebli, z wyraźnie zaznaczonymi czterema kątami. Prowadzący dzieli dzieci na pięcioosobowe drużyny. Grupa chwyta się za ręce i wirując, trzykrotnie powtarza:
„Łyżeczka dziadunia, łyżeczka dziadunia, raz, dwa, trzy”.
Po tych słowach dzieci rozbiegają się i próbują zająć pusty kąt sali. Dziecko, któremu się to nie uda, pyta głośno: „Gdzie są łyżeczki dziadunia?”. Na to hasło czwórka uczestników zabawy zmienia swoje miejsca, przebiegając z jednego kąta do drugiego. Stwarza to szansę dla piątego dziecka na zajęcie któregoś z opuszczonych na chwilę naroży. Jeśli uda mu się stanąć w kącie, wszyscy wracają na środek sali i zabawa rozpoczyna się od nowa. W razie niepowodzenia, dziecko musi ponownie pytać o łyżeczki.


A oto przyszedł czas na na nasz kraj i chyba najpopularniejszą zabawę 
Berek – zabawa z Polski

Nazwa gry pochodzi od gwarowego określenia berek, czyli niski, krępy, wytrzymały koń. Jest to zabawa ruchowa, polegająca na tym, że jedna osoba (nazywana berkiem) musi dotknąć dowolnego uczestnika zabawy. Złapana osoba staje się berkiem i goni pozostałych graczy. W zabawie może uczestniczyć dowolna liczba osób. W przypadku licznej grupy dzieci, można wyznaczyć dwóch berków. Zabawa zazwyczaj kończy się, gdy większość uczestników poczuje się zmęczona.


Środa, 22 IV

Dzień Ziemi

W tym roku Dzień Ziemi obchodzony jest pod hasłem '"Działamy na rzecz ochrony klimatu''.


Pierwszy raz Dzień Ziemi został zorganizowany 22 kwietnia 1970 r.
20 milionów Amerykanów wyszło wówczas na ulice, protestując przeciwko niszczeniu środowiska.

To wyjątkowe święto do dziś ma uświadamiać ludziom na całym świecie, jak ważne jest dbanie o naszą planetę.
W ciągu całego roku podejmujemy w szkole wiele tematów, akcji oraz konkursów związanych z edukacją ekologiczną. Na pewno macie już na ten temat dużą wiedzę i ciągle będziemy ją razem pogłębiać oraz, co bardzo ważne, wcielać w życie.

Dzisiaj więc po prostu świętujmy, wsłuchajmy się, co ma nam do powiedzenia nasza planeta Ziemia...

Chodźmy na przykład na spacer do lasu, popatrzmy na całe bogactwo życia roślin i zwierząt, jakie możemy podziwiać, powdychajmy zapachy przyrody...

Obejrzyjmy sobie wybrany film przyrodniczy. W każdym z nich zauważymy na pewno, jak wszystkie gatunki i zjawiska na Ziemi są ze sobą powiązane i jaki wpływ człowiek ma na życie świata. Może on być dobry, ale niestety także zły, niszczący...

Każde nasze ekologiczne działanie, choćby wydawało się najmniejsze to naprawdę duży krok do poprawy relacji: człowiek – natura.

Jesteśmy cząstką przyrody, a czasami wydaje nam się, że to ona ma się nam podporządkować. Czy zatem słusznie narzekamy, że na przykład zimą jest zimno, latem za ciepło, to znowu niepotrzebnie pada czy wieje...
Równowaga klimatyczna ma ogromny wpływ na życie świata i to my powinniśmy dostosować się do danego środowiska.

Dzisiaj budząc się usłyszałam za oknem głośno ćwierkające ptaki, cudowny koncert natury, do którego biletem jest każde działanie dla jej dobra.

 

Dzisiejsze bajki również mają związek z naszym tematem, posłuchajcie:

Opowieść o Watakame: 
https://youtu.be/Si3sQz5AjnU

 

Wróbelek: 
https://youtu.be/bW3RZ3JOHn8

 

A może jeszcze wspólnie z rodzicami posłuchacie tej opowieści i razem porozmawiacie na jej temat? 
Czy to szczęście, czy nieszczęście:  
https://youtu.be/TgJYC82RvEE

 


Wtorek, 21 IV

Dzisiaj proponujemy wysłuchanie tych bajek:
 

O człowieku, który zwał się Nic:

https://youtu.be/q0XBbmYLw7c

 

Marzenia:

https://youtu.be/Vv9dlxyAh3o

 

Z naszego cyklu:  tradycyjne zabawy różnych krajów:

Uciekające rybki – zabawa z Francji

Materiały: deska o gładkiej powierzchni (na przykład stół), karton (tyle arkuszy, ilu jest uczestników), nożyczki, wachlarze, stoper.

Prowadzący rozdaje dzieciom kartony oraz nożyczki i wyjaśnia, jak należy wykonać papierową rybkę (każde dziecko przygotowuje jedną). Głowę i ogon każdej ryby należy odgiąć do góry, żeby nie leżała płasko na blacie. Prowadzący wyznacza tory dla poszczególnych rybek. Zabawa polega na przeprowadzeniu ryb z jednego końca deski na drugi, poprzez odpowiednie poruszanie wachlarzami. Rybki, które upadną w czasie wyścigu na ziemię muszą powrócić na miejsce startu i zacząć wędrówkę od nowa. Zwycięża osoba, która wykona zadanie najszybciej.

 

La Tomatina – zabawa z Hiszpanii

Materiały: trzy kamyki, kreda albo kijek.

Zabawa nawiązuje do święta obchodzonego w Walencji, podczas którego zebrani obrzucają się pomidorami.

W trakcie tej konkurencji każde dziecko ma okazję poćwiczyć rzuty pomidorami (kamykami) do celu. Prowadzący kreśli na ziemi dwie metrowe linie w odległości dwóch metrów od siebie. W połowie długości drugiej linii rysuje kwadrat o boku 20 cm. Każde dziecko stojąc na linii startowej, stara się wrzucić kamyk (pomidor) do kwadratowego pola (koszyka). Ma do dyspozycji trzy rzuty. Liczba uzyskanych punktów zależy od tego, jak upadnie kamień. Można zdobyć:

4 punkty – środek kwadratu, 2 punkty – część kamienia na linii kwadratowego pola, 1 punkt – kamień tuż przed linią pola.

Wygrywa osoba, która po trzech rzutach uzyska największą liczbę punktów.


Bączek – zabawa z Włoch

Materiały: bączek, patyk albo kreda.

Prowadzący przygotowuje kilka bączków.

Na ziemi rysuje okrąg, a następnie dzieli go na dziesięć różnych części.

W powstałe pola wpisuje liczby od 1 do 10 (czyli punkty, jakie można zdobyć podczas jednej rundy). Każdy uczestnik zabawy puszcza w ruch bączka i zapamiętuje numer pola, na którym zabawka się zatrzymuje. Wygrywa ten, komu uda się zdobyć ustaloną na początku gry liczbę punktów.


Poniedziałek, 20 IV

Temat bieżącego tygodnia:
Bajki i zabawy z różnych stron świata

Rozpoczyna się nowy tydzień zdalnej pracy. Dzisiaj, po całym dniu nauki, proponujemy dla odprężenia wysłuchanie bajek:


Chłopiec i stolem:

https://www.youtube.com/watch?v=EdiHx9IODBs&feature=youtu.be

 

Trzy sita:

https://youtu.be/739Sg122xtI

 

Wioska troska:

https://youtu.be/GgLo8Wu0mkI

 


W tym tygodniu będziemy codziennie przedstawiać gry i zabawy z różnych krajów, mamy nadzieję, że niedługo razem się w nie pobawimy...


Dzień czy noc – zabawa z Niemiec

Materiały: tarcza, na której z jednej strony znajduje się obrazek nocy, z drugiej – dnia.

Prowadzący dzieli dzieci na dwie drużyny: dzień i noc. Po przeciwnych stronach sali wyznacza dwie równoległe linie, wzdłuż których grupy siadają zwrócone plecami do siebie. Nauczyciel podrzuca tarczę, tak aby swobodnie upadła na ziemię. W zależności od tego, jaki obrazek znajdzie się u góry woła „dzień” lub „noc”. Wywołana drużyna wstaje i stara się jak najszybciej dobiec do linii przeciwników, nie dopuszczając do wyłapania swoich zawodników. Schwytani gracze odpadają z dalszej zabawy. Przed startem panuje zawsze napięcie, bo nie wiadomo, kto będzie drużyną uciekających, a kto goniących. Gra kończy się, gdy wszyscy zawodnicy jednej z drużyn zostaną wyłapani.

 

Ketting tikkertje – zabawa z Holandii

Przed rozpoczęciem zabawy prowadzący wybiera tikkera (łapacza). Gdy tikker dotknie jakiegoś uczestnika, ten się do niego „przykleja”.
Wspólnie muszą ramię przy ramieniu podjąć próbę złapania innych bawiących się. W ten sposób powstaje łańcuch, którego nie wolno przerwać.
Zabawa kończy się, kiedy wszyscy uczestnicy utworzą długi łańcuch.

 

Kwadratowe łóżko – zabawa z Wielkiej Brytanii

Materiały: kreda, kamień.

Zabawa przypomina popularną grę w klasy.
Prowadzący rysuje na podłodze kwadrat o boku około 3 m i dzieli go na dziewięć równych części.
W poszczególne okienka wpisuje cyfry od 1 do 9:

  3 4 9 
  2 5 8 
  1  6 7

Dziecko rzuca kamień na pole z cyfrą 1. Przeskakuje na jednej nodze na kolejne okienka, kopiąc nogą kamień z pola na pole.
Zabawa kończy się, gdy uczestnik przejdzie przez wszystkie okienka.
Grę można utrudnić, numerując okienka w przypadkowej kolejności.

Jeśli kamień zatrzyma się na linii lub nie trafi w odpowiednie okienko, przegrywa się.


Weekendowy konkurs świetlicowy:

Niech zakręci nas młynek...

Młynek to jedna z najstarszych gier. Pierwsze ślady – epoka brązu! Zagraj i Ty!
Zapraszamy do wykonania własnej planszy do gry w młynek oraz dokonania rodzinnej rozgrywki.

Zachęcamy, aby plansze i pionki były według Waszych indywidualnych pomysłów. Na pewno będą oryginalne!

Czas trwania konkursu: od bieżącego weekendu aż do poniedziałku po majowym weekendzie, czyli do 4 maja.

Prosimy o przesyłanie zdjęć wykonanych prac bądź z Waszych domowych rozgrywek na świetlicowego e-maila: swietlicasp7rumia@gmail.com

Zdjęcia zostaną zamieszczone w Galerii „Konkursowa Świetlica” na stronie internetowej naszej szkoły.

Ogłoszenie konkursu również na stronie szkoły.

Wszyscy uczestnicy zostaną docenieni.

Szczegółowe informacje dotyczące gry w młynek zostały zamieszczone w naszym wpisie z dnia 15 kwietnia.


Piątek, 17 IV

Poświąteczna gimnastyka ciała, głowy i języka - cz. III 


Ćwiczenia ruchowe:

1)
Przygotujcie ok. 6 plastikowych butelek napełnionych wodą. Ustawcie je w równych odstępach (odległość jednego większego kroku), w linii prostej. Stajemy na wysokości pierwszej butelki i wykonujemy polecenia:

  • bieg slalomem przodem,

  • bieg slalomem tyłem,

  • skoki na prawej nodze slalomem,

  • skoki na lewej nodze slalomem,

  • bieg na czworakach.

Butelki kładziemy na podłodze tworząc z nich linię prostą

  • przeskakujemy bokiem z jednej strony na druga poruszając się do przodu,

  • przeskakujemy wykonując skoki zajęcze,

  • przy każdej butelce robimy przysiad pamiętając, aby całe stopy dotykały podłogi.

 

2)
Zabawa ruchowa „Kręgle”
Do zabawy wykorzystajcie butelki i przygotujcie piłkę. Ustawiamy butelki (czyli kręgle) w taki sposób, jak zwykłe kręgle, czyli w trójkąt. Tworzy nam się w domu prawdziwa kręgielnia dla małych i dużych. Próbujcie zbić jak najwięcej butelkowych kręgli w jednym podejściu. Odległość z jakiej będziecie próbować zbić kręgle zależy od wieku uczestników. Zaproście do zabawy członków rodziny, rywalizacja wyzwala więcej emocji.

 

3)
Zabawa ruchowo - językowa„Alfabet”. Potrzebujecie skakankę lub sznurek. Wykonujemy dowolne przeskoki przez skakankę, takie które wychodzą wam najlepiej. Jeden przeskok, to pierwsza litera alfabetu i tak dalej np.: 1 – A, 2 – B, 3 – C, 4 – D, 5 – E itd. Jeżeli skusicie na którejś literze, to ze skakanki układacie daną literę na podłodze – to będzie wasza chwila odpoczynku. Po wykonaniu zadania zaczynamy skakać od nowa i wypowiadamy alfabet od początku. Ciekawe, czy uda wam się wypowiedzieć cały do końca?

 

Z serii: gry,
dzisiaj porozrzucajmy bierki

Jest to gra towarzyska popularna od XVIII wieku polegająca na zbieraniu pojedynczych patyczków różniących się kształtem z bezładnie rozrzuconego stosu, bez poruszenia pozostałych. Ćwiczy silną wolę, koncentrację, zręczność. Wygrywa ten gracz, który uzyska największą liczbę punktów, naliczanych według rodzaju i liczby zebranych patyczków. Przy zdobywaniu patyczków można posłużyć się już zebranymi. Znana była jako gra wyrocznia plemionom germańskim już 2000 lat temu. Na zestaw bierek składają się:

  • 3 trójzęby po 25 punktów

  • 3 harpuny po 15 punktów

  • 3 wiosła po 10 punktów

  • 3 bosaki po 5 punktów

  • 24 oszczepy, każdy wart 1 punkt

Zdarzają się zestawy różniące się od powyższego liczebnością poszczególnych rodzajów bierek (na przykład 1–2–2–2–16, 3–3–3–3–16 lub 3–3–3–2–23), lub punktacją (na przykład 25–5–10–15–1).

Zręcznościowa gra towarzyska, podobna do bierek nosi nazwę mikado.


Zapoznajmy się jeszcze z ciekawą historią popularnego chińczyka

"Chińczyk" to jedna z najstarszych gier na świecie. Wbrew swojej nazwie pochodzi z Indii. Zasady tej gry są bardzo proste, a jednocześnie każda rozgrywka wyzwala wiele emocji. W pewnym stopniu wygrana zależy od strategii przyjętej przez gracza. Charakter gry sprawia, że jest to wspaniała zabawa dla dzieci i dorosłych.

Stara hinduska gra planszowa pachisi ( pierwowzór chińczyka) jest znana i uprawiana w Indiach do dziś. Oparte na niej gry znane są szeroko w Azji, a także na terenie obydwu Ameryk (według historyków dotarły tam z Korei poprzez Syberię i Alaskę). Po podboju arabskim w VII wieku gra dotarła do Hiszpanii – znalazła się w Europie.

Josef Friedrich Schmidt upraszczając znacznie tę grę (na przełomie 1907 i 1908 roku) stworzył chińczyka znanego nam we współczesnej postaci. Pomysłodawca założył w 1910 roku, istniejącą do dziś znaną z gier i puzzli, firmę wydawniczą Schmidt Spiele. Wtedy też gra została przedstawiona szerokiej publiczności. Począwszy od pierwszego wydania w 1914 roku, na całym świecie sprzedano ponad 70 milionów egzemplarzy, a jej zasady pozostają niezmienione. Co roku w Niemczech odbywają się mistrzostwa kraju, a 28 sierpnia 2010 roku odbyły się tam pierwsze mistrzostwa świata.

Na obszarze języka angielskiego gra ta znana jest przede wszystkim jako ludo (gra ta w Wielkiej Brytanii opatentowana została w 1896 roku).

Od 1918 roku na obszarze języka niemieckiego i w wielu innych krajach Europy gra znana jest również jako „Nie irytuj się” lub „Człowieku, nie irytuj się”.


Nie irytujmy się więc, cierpliwie grajmy, pamiętając, że wygrana, przegrana, to tylko końcowy element gry, zaś cała zabawa to nasza rozgrywka - rozrywka umysłowa!


 


Czwartek, 16 IV
Poświąteczna gimnastyka ciała, głowy i języka - cz.II


Zabawa ruchowa „Skoczek”

Przygotujcie skakankę lub grubszy sznurek. Będziemy skakać na skakance różnymi sposobami. Być może wszystkich nie znacie lub nie potraficie wykonać, ale nie przejmujcie się, jest takie powiedzenie: trening czyni mistrza. Mamy na to dowody. Niektórzy z was na początku roku szkolnego nie potrafili skakać na skakance, co się jednak szybko zmieniło i biliście swoje kolejne rekordy. Zapraszamy do ćwiczeń:

  • rowerek (każdą nogą przeskakujemy osobno),

  • żabka (obie stopy złączone),

  • żabka z podwójnym podskokiem,

  • ze skrzyżowaniem nóg,

  • skakanie tyłem (kręcicie skakanką do tyłu),

  • na jednej nodze,

  • przeskakiwanie przez skrzyżowaną skakankę,

  • nogi naprzemiennie do tyłu i do przodu,

  • z wysokim unoszeniem kolan,

  • kręcimy skakanką z każdego swojego boku, a w trzecim ruchu przeskakujemy,

  • dwa razy kręcimy skakanką w czasie jednego skoku,

  • przeskoki dowolne z zamkniętymi oczami.
     

    Teraz zasłużona chwila relaksu...

    Ćwiczenia przy muzyce.
    Wybierzcie dowolną muzykę i potańczcie do jej rytmu.
    Oto nasza propozycja: https://www.youtube.com/watch?v=TOSYW3PZ778

 

Znajdź różnice:





Ćwiczenie dykcji
Zapraszamy do przeczytania krótkiego wierszyka łamiącego język:

 

MUSZKA

Mała muszka spod Łopuszki

chciała mieć różowe nóżki,

różdżką nóżki czarowała,

lecz wciąż nóżki czarne miała.

– Po cóż czary, moja muszko?

Ruszże móżdżkiem, a nie różdżką!

Wyrzuć wreszcie różdżkę wróżki

i unurzaj w różu nóżki!


Gry klasyczne
Dzisiaj czas na warcaby  (Poproście rodziców albo starsze rodzeństwo o przeczytanie, ponieważ tekst jest dłuższy, ale wydaje się nam, że informacje są ciekawe i przydatne...)

Gra znana w dzisiejszej postaci powstała w XII wieku, najprawdopodobniej na południu Francji lub w Hiszpanii, jednak kolebką gier planszowych, z których wywodzą się współczesne warcaby jest Egipt z czasów 3000 lat p.n.e.

Warcaby posiadają wiele odmian, ale za dyscyplinę sportową uważane są jedynie warcaby polskie (stupolowe) nazywane też międzynarodowymi.

W większości krajów gra odbywa się jednak przeważnie na warcabnicy posiadającej 64 pola (często zastępowanej szachownicą), z wykorzystaniem 24 pionków (po 12 dla każdego z graczy).


Omówimy klasyczną wersję gry:

Warcaby klasyczne (określane też warcabami brazylijskimi) rozgrywane są na planszy o rozmiarze 8×8 pól pokolorowanych na przemian na kolor jasny i ciemny.

Każdy gracz rozpoczyna grę z dwunastoma pionami (jeden koloru białego, drugi – czerwonego) ustawionymi na ciemniejszych polach planszy, po których się poruszają.

Jako pierwszy ruch wykonuje grający pionami białymi, po czym gracze wykonują na zmianę kolejne ruchy.

Celem gry jest zbicie wszystkich pionów przeciwnika (w tym damek) albo zablokowanie wszystkich, które pozostają na planszy, pozbawiając przeciwnika możliwości wykonania ruchu. Jeśli żaden z graczy nie jest w stanie tego osiągnąć (każdy z graczy wykona po 15 ruchów damkami bez zmniejszania liczby pionów pozostających na planszy), następuje remis.

Piony mogą poruszać się o jedno pole do przodu po przekątnej na wolne pola.

Bicie pionem następuje przez przeskoczenie sąsiedniego pionu (lub damki) przeciwnika na pole znajdujące się tuż za nim po przekątnej (pole to musi być wolne). Zbite piony są usuwane z planszy po zakończeniu ruchu.

Piony mogą bić zarówno do przodu, jak i do tyłu.

W jednym ruchu wolno wykonać więcej niż jedno bicie tym samym pionem, przeskakując przez kolejne piony lub damki przeciwnika.

Bicia są obowiązkowe. Kiedy istnieje kilka możliwych bić, gracz musi wykonać wszystkie. Podczas bicia nie można przeskakiwać więcej niż jeden raz przez ten sam pion lub damkę.

Pion, który dojdzie do ostatniego rzędu planszy, staje się damką, przy czym jeśli w jednym ruchu w wyniku wielokrotnego bicia przejdzie przez ostatni rząd, ale nie zakończy na nim ruchu, to nie staje się damką i kończy ruch jako pionek.

Damki mogą poruszać się w jednym ruchu o dowolną liczbę pól do przodu lub do tyłu po przekątnej, zatrzymując się na wolnych polach.

Bicie damką jest możliwe z dowolnej odległości po linii przekątnej i następuje przez przeskoczenie pionu (lub damki) przeciwnika, za którym musi znajdować się co najmniej jedno wolne pole – damka przeskakuje na dowolne z tych pól i może kontynuować bicie na tej samej lub prostopadłej linii.


Wymienimy teraz inne odmiany gry w warcaby (wiedzieliście, że jest ich aż tak dużo?):

  • laska (plansza 7x7);

  • warcaby polskie (międzynarodowe) nazywane też stupolowymi; grane na warcabnicy o rozmiarach 10x10 z użyciem międzynarodowych zasad gry w warcaby;

  • warcaby dwuliniowe - tajskie (plansza 8x8) czasem nazywane szybkimi;

  • warcaby angielskie, w USA nazywane checkers (plansza 8x8);

  • warcaby hiszpańskie (plansza 8x8);

  • warcaby włoskie (plansza 8x8);

  • warcaby rosyjskie (plansza 8x8 z odmianą 10x8);

  • warcaby czeskie (plansza 8x8);

  • warcaby kanadyjskie (plansza 12x12);

  • warcaby klasyczne (64-polowe – na planszy 8x8, zwane brazylijskimi) z zasadami gry takimi jak w warcabach polskich; w literaturze angielskiej z pierwszej poł. XX w. tę odmianę warcabów nazywano „mniejsze lub małe warcaby polskie”;

  • warcaby pool w Polsce nazywane "tradycyjnymi" lub po prostu kiedyś warcabami; zasadami podobne do warcabów klasycznych z tą tylko różnicą, że nie obowiązuje w nich zasada "bicia większości" (z więcej niż jednego z możliwych zbić wolno wybrać dowolne); ta odmiana warcabów nazywana jest w świecie "pool" lub "pool checkers" lub też "spanish pool checkers";

  • wybijanka (w jęz. rosyjskim poddawki) to niejako antywarcaby; w czasie gry należy się pozbywać swoich kamieni, tzn. że zwycięża ten, kto nie może wykonać ruchu; dawniej (w XIX w.), w Polsce tę odmianę gry w warcaby nazywano "mizerka".

 

Niektóre zasady poszczególnych odmian warcabów:


 

wariant

rozmiar planszy

dama może zostać zbita przez zwykłe pionki

dama porusza się o wiele pól

obowiązek bicia

bicie zwykłym pionkiem do tyłu

pole w lewym dolnym rogu

warcaby angielskie

8x8

tak

nie

dowolnego

nie

czarne

warcaby włoskie

8x8

nie

nie

najlepszego

nie

białe

warcaby hiszpańskie

8x8

tak

tak

najlepszego

nie

białe

warcaby niemieckie

8x8

tak

tak

najlepszego

tak

białe

warcaby rosyjskie

8x8

tak

tak

dowolnego

tak

czarne

warcaby polskie

10x10

tak

tak

najlepszego

tak

czarne

warcaby kanadyjskie

12x12

tak

tak

najlepszego

tak

 

warcaby tureckie

8x8

tak

tak

najlepszego

nie

czarne

 

Ciekawostka: 19 lipca 2007 została opublikowana informacja o najnowszej wersji programu komputerowego Chinook, który całkowicie rozpracował warcaby angielskie. Jeżeli żaden gracz nie popełni błędu, wówczas każda partia musi zakończyć się remisem.

Tyle już wiemy o warcabach, to może zagramy?

 

 


Środa, 15 IV

Poświąteczna gimnastyka ciała, głowy i języka...

Ćwiczenia ruchowe – załóżcie wygodny strój, przygotujcie skakankę lub grubszy sznurek, ułóżcie go na podłodze w linii prostej w miejscu, gdzie będziecie mogli swobodnie ćwiczyć. Rozpoczynamy krótką rozgrzewkę. Wykonujemy polecenia w zadanej kolejności (skakanka leży na podłodze):

  • poruszamy się biegiem 3 razy wokół skakanki;

  • poruszamy się na czworakach 2 razy wokół skakanki;

  • przeskakujemy bokiem przez skakankę 10 razy;

  • przeskakujemy na prawej nodze 10 razy;

  • przeskakujemy na lewej nodze 10 razy;

  • przeskakujemy przodem i tyłem 10 razy;

  • idziemy tzw. raczkiem tak, aby prawa ręka i noga były po jednej stronie skakanki, a lewa ręka i noga po drugiej stronie, staramy się nie dotknąć skakanki.

 

Gimnastyka języka „Łamańce językowe”
Zabawa polega na powtarzaniu najpierw powoli, potem coraz szybciej poniższych zdań. Zaproście do zabawy starsze rodzeństwo lub rodziców. To nie jest taka prosta sprawa.

  • Żaba Żaklina ujrzała żyrafy, które wrzucały żelki do szafy.

  • Ząb zupa zębowa, dąb zupa dębowa.

  • Na wyścigach wyścigowych wyścigówek wyścigowych wyścigówka wyścigowa wyścignęła wyścigówkę wyścigową numer sześć.

  • Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego.

  • Leży Jerzy na wieży i nie wierzy, że na wieży leży dużo jeży.

  • Kto tutaj tak tupie? To tato tutaj tak tupie? Ach, to tato tutaj tak tupie.

  • Badacz Czarek w czerwonej czapeczce, czyta czytankę siedząc na beczce.
     

    Na poświąteczne rozgrywki - umysłowe rozrywki - proponujemy gry stolikowe tzw. klasyczne.

Klasyczne gry towarzyskie to takie, których tradycja sięga nawet wielu wieków. Stanowiły one rozrywkę w dawnych czasach i do dziś nie tracą popularności. Do takich gier zasiadała często np. arystokracja i była to jedna z jej ulubionych rozrywek. Niesłabnącą popularnością cieszą się do dzisiaj: szachy, warcaby, młynek, tryktrak (ang. backgammon), chińczyk, domino, gra w kości, bierki, kółko i krzyżyk, halma, trylma (chińskie warcaby), okręty (inne jej nazwy to: statki, salvo, okręty morskie, bitwa morska). Niektóre z tych gier to niemal zestaw obowiązkowy każdego domu, zapewniający doskonałą zabawę dla całej rodziny.

Warto zapoznać się, bądź przypomnieć sobie, zasady niektórych gier, w które grali nasi przodkowie...

 

Dzisiaj zakręci nas
Młynek

Młynek jest jedną z najstarszych gier, w które gramy do dzisiaj. Pierwsze ślady miniatur plansz do młynka znajdowano już w grobach z epoki brązu (ok. 3400-700 p.n.e.), pełniły wówczas prawdopodobnie rolę magiczną i występowały w postaci amuletów. Sama gra znana jest w większości miejsc na Ziemi od niepamiętnych czasów, obecnie ma niezliczenie wiele odmian różniących się od siebie planszą oraz zasadami gry. Nie sposób więc dociec jej źródeł i dróg rozwoju. W Chinach nazywa się sam-ki  lub luk-tsut-ki  i opisywana tam była już ok. VI wieku p.n.e.

Okres szczytowej popularności gry przypada na średniowiecze, grano wówczas często na planszy wyciętej w torfie.

W najbardziej popularnym wariancie, każdy gracz ma po 9 pionów. Gra rozpoczyna się przez wylosowanie rozpoczynającego.
Następnie gracze rozmieszczają na przemian swoje piony na polach planszy (punkty, w których schodzą się linie).
Jeśli któremuś uda się ustawić swoje trzy piony w linii (młynek), może zdjąć z planszy dowolny pion przeciwnika, o ile nie jest on ustawiony w młynku.
Gdy już wszystkie piony stoją na planszy, gracze mogą przesuwać je o jedno pole w jakimkolwiek kierunku.
W przypadku, kiedy graczowi pozostają na planszy tylko trzy piony, może on przestawiać wybrane ze swoich pionów na jakiekolwiek wolne pola, niekoniecznie sąsiednie (czyli przeskakiwać).
Koniec gry następuje w sytuacji, kiedy jeden z graczy pozostaje z dwoma pionami na planszy lub nie może wykonać dozwolonego ruchu (jest zablokowany, tzn. wszystkie pola sąsiednie z polami, na których stoją jego piony, są zajęte). Remis następuje wtedy, kiedy trzykrotnie powtórzy się sytuacja na planszy lub jeśli żaden z graczy nie zrobi młynka w określonej liczbie ruchów (standardowo 40 lub 50).

Planszę do młynka można wykonać bez trudności samodzielnie, używając do gry zamiast gotowych pionków np. guzików, wyciętych dwukolorowych kółeczek, wykorzystując zakrętki od napojów, itp.




Udanej zabawy!

 


 

Środa, 8 IV

 W czasie przedświątecznym proponujemy
Zajęcia ruchowe - sprzątanie domowe w rytm piosenki: 
https://www.youtube.com/watch?v=imoS6Wkr04w


Czy to pisanka, czy to kraszanka?

Jajko oznacza nowe życie, świeżość, narodziny, jest symbolem odrodzenia.
Zdobione na różne sposoby jajka są nieodłącznym towarzyszem wielkanocnych stołów i stroików.
Poza tym to nie tylko tradycja, ale także świetna zabawa!

Jedną z technik zdobienia jajek jest robienie kraszanek. To najprostsza metoda - kraszanką nazywamy jajka malowane na jeden kolor.
Kolor skorupki uzyskać możemy na różne sposoby. Tradycyjnie już od wielu lat barwiono je za pomocą naturalnych składników roślinnych, które dawały określony kolor:

  • łupiny cebuli - brązowy,

  • kwiat nagietka - złoty, żółty,

  • młode pędy żyta - zielony,

  • kora dębu albo łupiny orzecha - czarny,

  • sok z buraków - różowy.

    Pamiętajmy, że intensywność koloru zależy od czasu, ale i od tego, ile „materiału” użyjemy do farbowania.

    * Jeśli chcemy, aby kolor dłużej się utrzymał, do wywaru dolejmy kilka kropli octu, a aby kraszanka ładnie się błyszczała, natrzyjmy ją odrobiną oliwy.

Oczywiście wybrany kolor jajka można osiągnąć także używając gotowych barwników dostępnych w sklepach. Ugotowane jaja wystarczy zanurzyć w gorącej wodzie z farbką i kraszanki gotowe. Kraszanki nie posiadają żadnych wzorów, są po prostu w jednym kolorze.

Jednobarwne jajka, na których wydrapuje się wzory, zwane są drapankami. Przygotowanie jest takie samo, natomiast po uzyskaniu koloru, za pomocą cienkiego i ostrego narzędzia, rysuje się (drapie) wybrany wzorek.

Czym są pisanki?
Ludzie zwykli nazywać mianem pisane wszystko, cokolwiek powstaje poprzez udekorowanie skorupki. W tradycji staropolskiej określenie to dotyczy jedynie jaj barwionych na różne kolory, po wcześniejszym narysowaniu wzorów woskiem.
Obecnie stosujemy również inne techniki np. naklejanie wzorów, ręczne malowanie za pomocą farb lub kredek świecowych.
Najbardziej oryginalne są te szydełkowane, zdobione koralikami lub kawałkami papieru.

A jak Wy zdecydujecie się ozdobić jajka na Święta?

 

Koszyczek z wikliny pełen jest pisanek,
A przy nich kurczaczek i z cukru baranek.
Przy baranku babka, sól, chleb i wędzonka,
Oto wielkanocna świąteczna święconka.

Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,
Pięknie ozdobione, ale niezbyt mocne.
Pisanki, kraszanki, całe w ornamentach,
Uświetniły nasze wielkanocne święta.

Kłócił się z kurczakiem cukrowy baranek,
Która najpiękniejsza ze wszystkich pisanek?
Czy ta malowana, czy ta wyklejana,
Czy zdobiona woskiem i pofarbowana

Baranek z kurczaczkiem długo się spierali,
aż goście świąteczni do drzwi zapukali
Wielkanocni goście czasu nie tracili
potłukli pisanki jajkiem się dzielili.


Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,
Pięknie ozdobione, ale niezbyt mocne.
Pisanki, kraszanki, całe w ornamentach,
Uświetniły nasze wielkanocne święta.

Jakie są znaki Wielkanocy, posłuchajmy:  https://www.youtube.com/watch?v=OCmZrAz3t-U


Cztery kurczaki małe pisklaki

w koszyczku mają dom.

Jutro Wielkanoc powiedz nam, mamo,

Co to jest? Co? Co? Co?

Wielkanoc, Wielkanoc,

świat z zimy się obudził,

te święta to pamiątka,

że Chrystus zbawił ludzi.

To radość w wielu domach

na wielu kontynentach,

Wielkanoc, me kurczątka,

to bardzo piękne święta.

Z cukru baranek, kilka pisanek,

pieczywo, sól i pieprz,

mama szykuje mały koszyczek,

dzieci go będą nieść.

Wielkanoc, Wielkanoc,

świat z zimy się obudził,

te święta to pamiątka,

że Chrystus zbawił ludzi.

To radość w wielu domach

na wielu kontynentach,

Wielkanoc, me kurczątka,

to bardzo piękne święta.

 

ŻYCZYMY WAM:

Jaj przepięknie malowanych

Świąt wesołych, roześmianych.

W poniedziałek kubła wody.

Szczęścia, zdrowia oraz zgody.

WESOŁEGO ALLELUJA.

https://www.youtube.com/watch?v=B3AVIa8MJbQ


 


 

Wtorek, 7 IV

 

Proponujemy dzisiaj:


Wielkanocne zagadki

1. Po podwórku zwykle chodzi, małe dziatki z sobą wodzi. Czasem nóżką coś wygrzebie i dla dzieci i dla siebie.
2. Jak się nazywa skorupka od jajek, co na Wielkanoc świetnie się nadaje?
3. Ma cztery nogi, stoi jak wryty, na święta jest białą serwetą przykryty.
4. Kura je zniosła, mama przyniosła, ugotowała i dzieciom dała.
5. Długie uszy, mały ogon, bardzo jest nieśmiały i z ogonkiem jak pomponik przez zielone pola goni.
6. Twardą skorupką z wierzchu okryte i na śniadanie jest znakomite.
7. Słabo fruwa, choć to ptak. Za to śpiewa ko- ko- dak...
8. Przeważnie jestem biały i na stole leżę - kładą na mnie sztućce, stawiają talerze.
9. Białe, złote, malowane i kraszane, bądź pisane - na Wielkanoc darowane.
10. Jak się nazywa pan w kurniku, co ciągle woła ku-ku ryku?
11. Upleciony ze słomy, z wikliny, chętnie nosi owoce, jarzyny. Podwieczorek też weźmie czasem i grzyby przyniesie z lasu.
12. Żółciutkie kuleczki za kurą się toczą, kryją się pod skrzydła, gdy wroga zobaczą.


Zabawa w skaczące zajaczki

Przygotowujemy kartki pomalowane na różne kolory.
Ustawiamy je w dowolnej kolejności i za pomocą taśmy mocujemy do podłogi.
Jedna osoba prowadzi zabawę, druga wykonuje zadania ( potem się zamieniamy).

  1. Wypowiadamy głośno nazwy kolorów i prosimy, żeby na nie wskoczyć.

  2. Prosimy, aby wskoczyć na kolor, który zaczyna się na określoną głoskę.

  3. Skaczemy po kolei na wszystkie kolory, oprócz tego wymienionego.

  4. Osoba, która skakała, odwraca się tyłem do kartek i stara się wymienić w kolejności wszystkie kolory.



Pozdrowienia od zajączków i do jutra!


 


 

Poniedziałek, 6 IV

Dzień dobry wszystkim w nowym tygodniu, który będzie przebiegał już w klimacie wielkanocnym.
Dzisiaj jest piękna, słoneczna, wiosenna pogoda. Proponujemy, aby oderwać się co jakiś czas od zajęć i wyjść na balkon lub taras, aby wsłuchując się w odgłosy z zewnątrz, wykonać ćwiczenia dodające energii. Opisywaliśmy je w czwartek 26 marca.

Kto się rozochoci do ćwiczeń ruchowych (super!), może spróbować takich fajnych zabaw:

Przenosimy "pisanki"
Przygotowujemy sobie rakietę tenisową lub od badmintona (jak nie mamy to posłuży też np. większa deska do krojenia, książka, itp.).
Będziemy na tym sprzęcie przenosić naszą "pisankę": piłkę lub, co trudniejsze, nadmuchany wcześniej balon. 

Ustawiamy tor przeszkód, wykorzystując wszystko, co mamy pod ręką (poduszki, pluszaki, pachołki, itp.).
Próbujemy przejść tor przeszkód, przenosząc "pisankę".
Staramy się utrzymać równowagę ciała i jednocześnie nie zgubić naszej pisanki. Powodzenia!

Zabawa Zajęcze skoki,
czyli skok w dal.
Z wyznaczonego miejsca skaczemy jak najdalej:
-obunóż,
-na prawej nodze,
-na lewej nodze,
-jak zajączek.

 A teraz chwila odpoczynku z krzyżówką wielkanocną:

 

Niektórzy z Was zasadzili w świetlicy nasionka roślin, pamiętacie?
Zrobiliśmy aktualne zdjęcie i zobaczcie, co wyrosło z nasionek:

Może ktoś z Was ma jeszcze ochotę na maływielkanocny eksperyment ?
Do doświadczenia potrzebne są dwie takie same podstawki. Wkładamy na nie watę, którą następnie zalewamy wodą i wysiewamy rzeżuchę.
Na jednej tacce hodujemy rzeżuchę w sposób tradycyjny, a na drugiej nasiona polewamy wodą z chrzanem.

Sprawdzajmy dzień po dniu, co dzieje się na tackach...

 


Piątek, 3 IV

Nasze spacery...

Kiedy obecnie musimy ograniczyć naszą aktywność na zewnątrz, pozostać w domu i tylko rozważnie poruszać się w przestrzeni publicznej, miło będzie zobaczyć co dzieje się w tej chwili w różnych zakątkach lasu. Zapraszamy na takie spacery:

https://www.youtube.com/watch?v=43veilgYvsg

https://www.lasy.gov.pl/pl/wideo/echa-lesne-tv/wideo/koronawirus-zostanwdomu-na-lesny-spacer-z-dominika-oblicza-lasow-97

Jak Wam się podobało?
 

Jednym z najbardziej zachwycających wiosennych widoków są kwitnące drzewa i krzewy. Jednak nie wszystko złoto, co się świeci...Musimy wiedzieć, że wiele roślin, chociaż pięknie wygląda, może być szkodliwych dla naszego zdrowia, a nawet trujących! Kiedy więc spacerujemy po ogrodzie, lesie, łące, pamiętajmy, aby nie dotykać, nie zbierać roślin i owoców, których się nie zna oraz nie próbować nieznanych owoców, ponieważ nawet jedna jagoda może zagrozić zdrowiu!

Przedstawiamy najczęściej spotykane:

Bardzo zachęcamy do zapoznania się ze stroną, gdzie przedstawiono inne szkodliwe rośliny, jakie możemy zauważyć podczas spacerów.

https://podroze.onet.pl/przyroda/czy-wiosenne-kwiaty-sa-trujace-zawilec-wawrzynek-wilczelyko-przebisnieg-sniezyca/pp4htlt?utm_source=poczta.wp.pl_viasg_podroze&utm_medium=referal&utm_campaign=leo_automatic&srcc=ucs&utm_v=2



Życzymy spokojnego weekendu!

 


Czwartek, 2 IV

Żyjmy zdrowo!

Przeczytaj sam, bądź poproś starszą osobę o odczytanie wiersza S. Karaszewskiego pt.: ,,Dla każdego coś zdrowego”. Zwróć szczególną uwagę na produkty zdrowe i niezdrowe.

 

,,Jeśli chcesz się żywić zdrowo, jadaj zawsze kolorowo!
Jedz owoce i jarzyny, to najlepsze witaminy!
Jedz razowce z grubym ziarnem, zdrowe jest pieczywo czarne!
Na kanapkę, prócz wędliny, połóż listek zieleniny!
I kapusta, i sałata, w witaminy jest bogata!
Oprócz klusek i kotleta niech się z jarzyn składa dieta!
Jedz surówki i sałatki, będziesz za to piękny, gładki!
Gotowane lub duszone zawsze zdrowsze niż smażone!
Mleko, jogurt, ser, maślanka – to jest twoja wyliczanka.
Chude mięso, drób i ryba to najlepsze białko chyba!
Sok warzywny, owocowy, kolorowy jest i zdrowy!
Kto je tłusto i obficie ten sam sobie skraca życie!
Bób, fasola, groszek, soja – to potrawa będzie twoja.
Sosy lepsze są niż tłuszcze, niech się w tłuszczu nic nie pluszcze!
Zostaw smalec, dolej olej, niech na olej będzie kolej!
Dobra także jest oliwa, bo dla zdrowia sprawiedliwa!”

Wymień przynajmniej 8 produktów zdrowych i 5 niezdrowych.



Zabawa w „Zdrowe puzzle”
Na kartce z bloku technicznego wykonaj rysunek. Narysuj dowolne warzywo lub owoc, może taki, który najbardziej ci smakuje. Następnie potnij go na części, tak żeby powstały puzzle. Potem spróbuj go ułożyć. Może zachęcisz kogoś z domowników, żeby przyłączył się do zabawy.


Rysowanie symetryczne
Obiema rękami jednocześnie narysuj w powietrzu: jabłko, gruszkę, marchewkę, itp.
Teraz zrób to samo na dywanie.
A teraz na kartkach, dwoma ołówkami.

Czy to ćwiczenie sprawia ci trudność?  Może powtórzysz je z zamkniętymi oczami?


Przepyszne zadanie
„Sałatka owocowa”. Przygotuj sałatkę owocową z produktów, które masz w domu. Smacznego!


Jutro wybierzemy się na wirtualny spacer do lasu i na łąkę, zapraszamy!
 


Środa, 1 IV

Prima Aprilis - uważaj, bo się pomylisz!

Zabawa ruchowa: ,,Jak żyć zdrowo – prawda czy fałsz”:
Poproś kogoś dorosłego o czytanie haseł. Jeżeli uważasz, że to prawda, wykonaj 3 pajacyki z klaśnięciem w dłonie nad głową, mówiąc: ,,tak, to prawda!";  jeżeli się nie zgadzasz – zatup nogami mówiąc: ,,nie, to nieprawda!”

- należy jeść dużo owoców i warzyw;
- myjemy owoce i warzywa przed jedzeniem;
- spożywamy posiłki brudnymi rękami;
- jedzenie należy spożywać w spokoju;
- brak witamin sprzyja zdrowiu;
- myjemy ręce przed jedzeniem;
- posiłki należy jeść powoli i dokładnie rozgryzać spożywane potrawy;
- słodycze należy  jeść w małych ilościach;
- warzywa i owoce nie zawierają żadnych witamin;
- nie należy jeść dużo przed snem;
- myjemy zęby raz w roku;
- pożywienie należy połykać w całości;
- wystarczy jeden posiłek dziennie;
- owoce i warzywa to bogate źródło witamin;
- należy codziennie pić mleko i jeść nabiał;
- słodycze dbają o ładny i zdrowy wygląd naszych zębów;
- warzywa, owoce i produkty mleczne niszczą nasze zdrowie;
- hamburgery są bardzo zdrowe;
- coca – cola niszczy zęby dzieci.
  Jak się udało? 

Zdrowe odżywianie jest dla człowieka bardzo ważne - to dzięki pożywieniu do organizmu dostarczane są niezbędne witaminy, minerały i składniki odżywcze. Odpowiednio dobrane posiłki wpływają na nasze samopoczucie, szczupłą sylwetkę i dobry stan zdrowia. Jakie są zasady właściwego odżywania się?

Zasady zdrowego odżywania - piramida żywieniowa

-opracowywana jest przez Instytut Żywności i Żywienia. Zawiera ona produkty, które powinny znaleźć się w codziennej diecie. U podstawy piramidy żywieniowej znajdują się posiłki, które powinno się spożywać najczęściej, a na jej szczycie - te, których spożycie najlepiej ograniczyć do minimum.
Posłuchajmy, co na ten temat
 ma do powiedzenia Gang Świeżaków:  https://www.youtube.com/watch?v=7_Y8QekljEo
 


 

Zasady zdrowego żywienia:

  1. Jedz regularnie 5 posiłków i pamiętaj o częstym piciu wody oraz myj zęby po jedzeniu.

  2. Jedz różnorodne warzywa i owoce jak najczęściej i w jak największej ilości.

  3. Jedz produkty zbożowe, zwłaszcza pełnoziarniste.

  4. Pij co najmniej 3–4 szklanki mleka dziennie (możesz je zastąpić jogurtem naturalnym, kefirem i – częściowo – serem).

  5. Jedz chude mięso, ryby, jaja, nasiona roślin strączkowych oraz wybieraj tłuszcze roślinne zamiast zwierzęcych.

  6. Nie spożywaj słodkich napojów oraz słodyczy (zastępuj je owocami i orzechami).

  7. Nie dosalaj potraw, nie jedz słonych przekąsek i produktów typu fast food.

  8. Bądź codziennie aktywny fizycznie co najmniej godzinę dziennie (ograniczaj oglądanie telewizji, korzystanie z komputera i innych urządzeń elektronicznych do 2 godz.).

  9. Wysypiaj się, aby Twój mózg mógł wypocząć.

  10. Sprawdzaj regularnie wysokość i masę ciała.
     


ekokrzyżówka
Wtorek, 31 III
Proponujemy łamigłówki dla mądrej główki

Dla naszych małych ekologów - ekokrzyżówka
/kliknij na ikonę krzyżówki, aby powiększyć/

 



Pogodowe rebusy:



 

Matematyczno – korekcyjne zagadki z marchewkami :
Przygotuj 10 małych przedmiotów, które jesteś w stanie podnieść palcami stóp, mogą to być np. pomarańczowe lub czerwone klocki.

Usiądź w siadzie skrzyżnym na dywanie mając dostęp stopami do „marchewek – klocków” i wykonuj polecenia zawarte w zagadkach. W tej zabawie ćwiczą twoje stopy.

Wyrwał Grześ marchewki: cztery dla siebie i jedną dla Ewki. Ile marchewek wyrwał Grześ?

Wyrwał Grześ marchewki: trzy dla siebie i trzy dla Ewki. Ile marchewek wyrwał Grześ?

Na grządce rosło osiem marchewek. Zające zjadły cztery marchewki. Ile marchewek zostało na grządce?

Na grządce rosły cztery marchewki. Zające zjadły trzy marchewki. Ile marchewek zostało na grządce?


Leśna krzyżówka:


/kliknij na ikonę krzyżówki, aby powiększyć/

 

Poniedziałek, 30 III

Dzień dobry w nowym tygodniu, w którym towarzyszyć nam będą tematy związane ze zdrowym trybem życia i ekologią. Na pewno jesteście małymi super-ekologami, więc zacznijmy od piosenki "Mądre dzieci" zespołu "Mała orkiestra dni naszych". Posłuchajmy i zaśpiewajmy wspólnie!

Oto link do utworu: 
https://youtu.be/2Fx-ivgyUMU
  

Ekologia to nauka o środowisku w którym żyjemy, badająca oddziaływania pomiędzy organizmami. Każdy z nas wpływa na środowisko. Zatem powinniśmy na miarę naszych możliwości działać. Zacznijmy od segregacji śmieci, która pozwala na oszczędność energii, surowców i środowiska naturalnego. Oddzielone odpady surowcowe od resztek jedzenia mogą zostać przetworzone i posłużyć nam ponownie.
Spróbujmy również wybierać produkty lokalne, ponieważ transport, użyte pestycydy, jednorodne uprawy to czynniki negatywnie wpływające na przyrodę.
Możemy teraz pomyśleć sobie: jak ja mogę swoimi codziennymi działaniami wpływać na środowisko... (Może nie będę niepotrzebnie spuszczać tyle wody np. przy myciu zębów, będę gasić światło, kiedy już jest jasno, nie będe śmiecić w lesie, nie będę używać jednorazowych opakowań - to są tylko przykłady, ciekawe, jakie Wy macie jeszcze pomysły).

Bardzo ważne w ekosystemie są pszczoły zapylające rośliny, a właśnie rośliny to znaczna część naszej codziennej diety. Wpływając na równowagę w przyrodzie dbajmy zatem o pszczoły, o zwierzęta duże i małe w naszym otoczeniu. Wasza wrażliwość i chęć działania na rzecz ochrony przyrody pozwoli nam wszystkim długo cieszyć z jej piękna i różnorodności oraz pozwoli żyć w zdrowiu.

Może pobawicie się (razem z rodzeństwem, rodzicami lub dziadkami) w „pracowitą pszczółkę”?
Uważacie, że poruszanie się slalomem jest łatwe? Widzieliście kiedyś pszczołę? Ile przeszkód musi pokonać w drodze na łąkę i z powrotem? Postawcie dwie przeszkody w różnych miejscach pokoju, tak by powstał slalom. Chwilkę się przyjrzyjcie, a następnie chustką lub szalikiem zawiążcie sobie oczy. Zadanie polega na takim przejściu, aby nie przewrócić żadnej z przeszkód. Gdy uda się przejść - dokładacie kolejną przeszkodę i przechodzicie ponownie, i tak dalej, aż się zmęczycie! Ta zabawa poprawia koncentrację i koordynację ruchową. Warto oderwać się od komputera!

Kolejna zabawa na rozruszanie: „donieś pyłek do ula”. Na starcie ustawia się jedna lub więcej osób w pozycji na czworaka (zachęćcie mamę i tatę). Każdy zawodnik na plecach ma balast, czyli pyłek kwiatowy (to może być woreczek, mała poduszka – sami wymyślcie). Każdy zawodnik porusza się na czworaka najszybciej jak potrafi. Gdy woreczek spadnie zawodnik odpada. Próbuj donieść pyłek jak najdalej, a najlepiej do ula, czyli wyznaczonej mety. Powodzenia i do usłyszenia!


Środa, 25 III

Witamy w wirtualnej świetlicy!

Pozdrawiamy bardzo serdecznie wszystkie dzieci i ich rodziny. Ponieważ nie możemy się na razie spotkać, chcielibyśmy pobyć tu trochę razem, pobawić się i zrelaksować. Przed Wami trudne zadanie nauki w domu – wspieramy wszystkich mocno i życzymy wytrwałości. Zaglądajcie do naszego kącika świetlicowego – pobędziemy chwilę razem... Mamy nadzieję, że niedługo zawitacie w prawdziwej sali świetlicowej.

W galerii „Z życia świetlicy” zamieściliśmy Wasze zdjęcia, aby powspominać wspólne zabawy. Zapraszamy do przeglądania.

Nasz temat przewodni w tym tygodniu to: „Za oknem wiosna” wraz z blokiem dwutygodniowym „Jestem małym ekologiem”.

Za oknem wiosna? Przecież pierwszy dzień wiosny przywitał nas w tym roku... prószącym śniegiem. Na śnieg czekaliśmy całą zimę, ale teraz? Na dodatek dni stały się chłodniejsze, a w nocy nawet zawitał mrozik, więc co z tą wiosną? Odpowiedź nadeszła do naszej wirtualnej świetlicy od samej Pani Wiosny. Nadszedł do nas taki list, posłuchajcie:

List od wiosny:

Kochane dzieci!
Bardzo chciałabym się z Wami spotkać, ale niestety nie mogę. Zła zima zamknęła mnie w pieczarze. Otworzy ją wtedy, gdy udowodnicie jej,
że jesteście gotowi na moje przyjście. Zima przygotowała Wam zadania do wykonania. Jeżeli dokładnie i poprawnie je rozwiążecie na pewno
się spotkamy.

Życzę powodzenia!
Wiosna

Mamy nadzieję, że pomożecie nam je wykonać, by uwolnić wiosnę?
Zimy zadania do rozwiązania:

1 zadanie:
Na dobry początek dnia pobaw się w wymyślone przeze mnie zabawy i powiedz, czy Ci się podobało:
- przeprawa przez rzekę – układamy trasę z poduszek, robiąc przerwy i zakręty. Przemierzamy naszą rzekę w wyznaczony sposób: skacząc jak żabki, na jednej nodze, czy też udając zajączki, itp.
- przeprawa przez rzekę z przyjacielem – poduszki to kamienie. Prosimy domownika, aby zawiązał nam oczy i stał się naszym przewodnikiem. Zadanie polega na tym, aby jak najszybciej przejść po kamieniach przez rzekę. Przewodnik trzyma nas pod ramię i mówi nam, jak duży krok należy wykonać, aby dotrzeć do następnego kamienia. Gdy nie trafimy, zamieniamy się z przewodnikiem rolami. Wygrana to przemierzenie całej rzeki po kamieniach-poduszkach. Możemy też spróbować, aby przewodnik nie trzymał nas pod ramię, tylko stał obok i podpowiadał, jak dotrzeć na następny kamień.

2 zadanie:
Przygotowałam zagadki do odgadnięcia, skup się dobrze, aby pomóc w uwolnieniu Pani Wiosny.

1. Niedługo zima pryśnie, śnieg już przebiłem ...
2. Srebrne futerko mają wiosną i na każdej wierzbie rosną ...
3. Przyleciał szary ptaszek, nad polem zaśpiewał jak dzwonek. Znają go dobrze dzieci, bo to jest ...
4. One to zieloną wiosną w parku na drzewach wyrosną.
5. W kropki ma spódnicę, chętnie zjada mszyce.
6. Powrócił do nas z dalekiej strony, ma długie nogi i dziób czerwony. Dzieci się śmiały, gdy go witały, żabki płakały przez dzionek cały.
7. Nietrudna jest to zagadka - nazwa cukierka lub kwiatka.
8. Gniazdko z błota lepi pod dachu okapem. Przylatuje z wiosną, aby uciec latem.
9. Zwykle złote, białe albo fioletowe, wychodzą spod ziemi....
10. Skaczę po łące, pływam w wodzie, żyję z bocianem w ciągłej niezgodzie.
11. Nadchodzi po zimie, zielony dywan ściele wokół. Czy znasz imię tej pory roku?
12. Dobrze ją znamy z prześlicznej woni, kwitnie dzwonkami ale nie dzwoni. Zdobi nam lasy, więc jej nie zrywaj! Za to odpowiedz jak się nazywa.
13. Gdy się schowa za chmury, świat staje się ponury, a weselej jest na świecie, kiedy śmieje się z góry.

Jutro podamy odpowiedzi na zagadki oraz przedstawimy dalsze zadania zimy, a teraz pora na chwilę relaksu.
Wyszukaj sam w internecie albo poproś kogoś starszego o znalezienie utworu Vivaldiego – Wiosna.
Kiedy usłyszysz melodię, skul się w kłębek i wyobraź sobie, że jesteś małym nasionkiem kwiatka. Nadeszła wiosna i rośniesz, rozwijasz się i wyciągasz listki do słońca, rozchylasz swoje płatki - powoli rozwijaj się jak nasionka aż do wyprostowania i stania na palcach, wyciągnij ręce do góry. Lekko kołysz się na wiosennym wietrze. A teraz już nadchodzi noc i chłód - zamknij swoje płatki.

Pozdrawiamy, do jutra.


Czwartek, 26 III

Poranne ćwiczenia
Wysiłek fizyczny z samego rana bywa trudny, ale są ćwiczenia które nie męczą, ale wręcz dodają energii. Taka aktywność tuż po przebudzeniu jest bardzo zdrowa i zapewnia siły do pracy i nauki na cały dzień. Na dobry i sprawny początek dnia proponujemy na przykład:
- krążenia: szyi, ramion, bioder, nadgarstków, kolan, kostek,
- skłony – najlepiej na wyprostowanych nogach i z prostymi plecami,
- przysiady oraz pajacyki.
Wszystkie ćwiczenia w seriach 10 razy 3, z krótkimi przerwami pomiędzy seriami.
Czas trwania ćwiczeń to ok.15 minut. Doskonale ćwiczy się przy spokojnej muzyce (w świetlicy ćwiczymy na przykład przy: Bach Cello Suite No.1 in G Major).
Spróbujcie, to działa – wiemy, co mówimy - bo sami ćwiczymy.

Przekażemy teraz dalsze zadania zimy, w celu uwolnienia Pani Wiosny:
3 zadanie:
Przeczytaj fragment wiersza Doroty Gellner „Gdzie jest wiosna”:
Wiosna, wiosna już tuż, tuż.
Płaszcz słomiany spada z róż,
Pączki ma już każdy krzak -
To jest wiosny pierwszy znak.
Drugi znak - zielony liść.
Na wycieczkę czas już iść.
Biegać łąką ile tchu,
Szukać wiosny
Tam i tu.

Złotych blasków
Chyba sto
Wpadło na
Strumyka dno
Żaby budzą się ze snu.
- gdzie jest wiosna?
A, już tu.
W każdej bruździe,
Koleinie,
Jakaś strużka
Wody płynie,
Wszędzie ćwierka jakiś ptak-
To jest też
Wiosenny znak.
A teraz spróbuj zaśpiewać wybrany fragmencik na znaną sobie melodię, a potem - na melodię wymyśloną przez siebie, dobrej zabawy!

4 zadanie – z cyklu: podczas zabawy czas miło płynie – zabawy w rodzinnym gronie:

- Ciekawe wiadomości – potrzebne: radio, dowolne czasopismo bądź książka. Każdy zapisuje na kartce trzy słowa, które jego zdaniem pojawią się w audycji /artykule/ np. wiatr, słońce dzieci itp. Następnie wszyscy uważnie słuchają audycji bądź tekstu czytanego. Wygrywa osoba, której słowo pojawi się jako pierwsze.
- Dokończ opowiadanie – potrzebne: bujna wyobraźnia, zegarek. Jedna osoba zaczyna opowiadać wymyśloną przez siebie historię. Po minucie następna osoba kontynuuje ją przez kolejną minutę. Każdy po kolei ma tylko minutę, aby opowiedzieć dalsze wydarzenia – może rozwinąć historię w dowolnym kierunku.
Czarodziejski sklep – jedna osoba zostaje właścicielem czarodziejskiego sklepu i siada za stołem. Wszyscy pozostali wyobrażają sobie, że można w nim kupić wszystko, co tylko się zechce. Jeśli na przykład ktoś chciałby lepiej czytać, może pójść do czarodziejskiego sklepu i powiedzieć: Chciałbym lepiej czytać, czy mogę to tutaj kupić?  Właściciel mu odpowie: Tak, można to tutaj kupić, co mi za to dasz?  Klient powinien odpowiedzieć, co oferuje w zamian, oczywiście zapłatą nie są pieniądze. Może na przykład odpowiedzieć tak: Potrafię dobrze liczyć, tym się z Tobą podzielę, albo: Przychodzę punktualnie do szkoły, to dam Ci w zamian...

Podajemy odpowiedzi na zagadki z wczorajszego dnia:
1 – przebiśnieg, 2 – bazie, 3 – skowronek, 4 – listki, 5 – biedronka, 6 – bocian, 7 – irys, 8 – jaskółka, 9 – krokusy marcowe, 10 – żaba, 11 – wiosna, 12 – konwalia, 13 – słońce.
I niech słońce nam przyświeca – do jutra!


Piątek, 27 III

Kiedy słońce zaczyna mocniej do nas docierać, przybywa nam energii.
Zima doskonale zdaje sobie z tego sprawę, pewnie dlatego jej ostatnie zadania są takie:
5 zadanie:
Po czasie spędzonym przy nauce i przed komputerem wybierz się w gronie rodziny na spacer. Spójrz: jakie widzisz oznaki wiosny? Co zaczyna zmieniać się w przyrodzie? Czy słychać śpiew ptaków? Jakie kolory ma wiosna i z czym kojarzą Ci się te kolory?

Przypomnij sobie o zasadach zachowania w lesie, zwłaszcza żeby nie zostawiać śmieci. Oprócz tego, że nieestetycznie wyglądają, są zagrożeniem dla środowiska, przede wszystkim dla zwierząt. Mogą spowodować ryzyko zaplątania, a nawet uduszenia. Naukowcy dowiedli, że niemal połowa bocianów białych wykorzystuje śmieci do budowy gniazd!
Człowiek powinien ograniczyć używanie torebek foliowych, plastikowych butelek, itp. Pamiętaj o tym!
Czy wiesz, że: papier rozkłada się pół roku, guma do żucia 5 lat, plastikowa butelka ponad 100 lat, metalowa puszka 1000 lat, a szklana butelka 4000 lat!

6 zadanie:
Wyszukajcie swoje ulubione utwory i poruszajcie się w ich rytmie. Jedna osoba w pewnym momencie wstrzymuje muzykę i musicie przez 10 sekund pozostać w pozycji, w jakiej w tamtej chwili byliście. Na pewno Wam się uda!

Dziękujemy wszystkim, którzy się z nami w tym tygodniu bawili, również Wiosna bardzo dziękuje Wam za pomoc w uwolnieniu z mocy Zimy, z każdym dniem będzie dla nas piękniej się rozwijać...
Życzymy wszystkim dużo zdrowia i wiosennego uśmiechu!

 






REGULAMIN ŚWIETLICY SZKOLNEJ
w Szkole Podstawowej nr 7 im. Karola Wojtyły
w Rumi

 

Uchwalono na podstawie art. 105 ustawy z 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe

(Dz.U. z 2017 r. poz. 59).

 

 

§ 1.

Postanowienia ogólne

  1. Świetlica jest integralną częścią szkoły – w swojej programowej działalności realizuje cele
    i zadania szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem treści i działań wychowawczo-opiekuńczych przyjętych w planie pracy oraz w Programie Wychowawczo-Profilaktycznym Szkoły.

  2. W świetlicy zadania realizowane są według rocznego planu pracy i tygodniowego rozkładu zajęć opracowanego na podstawie rocznego planu pracy szkoły.

  3. Regulamin świetlicy opracowywany jest co roku przez wychowawców świetlicy na początku każdego roku szkolnego i zatwierdzany przez dyrektora szkoły.

  4. Zajęcia świetlicowe organizowane są systematycznie, w ciągu całego dnia, z uwzględnie-niem potrzeb edukacyjnych oraz rozwojowych dzieci i młodzieży, a także ich możliwości psychofizycznych.

§ 2.

Cele i zadania świetlicy

  1. Wychowawcy w świetlicy szkolnej zapewniają dzieciom i młodzieży:

  1. zorganizowaną opiekę wychowawczą,

  2. pomoc w nauce,

  3. warunki do nauki własnej,

  4. kulturalną rozrywkę i zabawę,

  5. właściwe wzorce kultury osobistej i współżycia w grupie,

  6. rozwój zainteresowań oraz zdolności,

  7. stymulowanie postawy twórczej,

  8. wdrażanie do samodzielnej pracy umysłowej,

  9. pomoc w nabywaniu umiejętności nawiązywania prawidłowych relacji z rówieśnikami,

  10. pomoc w odkrywaniu przez dzieci swoich mocnych stron,

  11. wdrażanie i rozpowszechnianie zdrowego stylu życia,

  12. współpracę z ich nauczycielami i rodzicami.

  1. Do zadań świetlicy należy:

  1. organizowanie opieki,

  2. organizowanie pomocy w nauce,

  3. tworzenie warunków do nauki własnej,

  4. przyzwyczajanie do samodzielnej pracy,

  5. wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów,

  6. organizowanie gier i zabaw ruchowych, mających na celu prawidłowy rozwój fizyczny,

  7. odkrywanie i rozwijanie zainteresowań,

  8. stworzenie warunków do uczestnictwa w kulturze, organizowanie kulturalnych
    rozrywek, kształcenie nawyków kulturalnego życia codziennego,

  9. upowszechnianie zasad kultury zdrowotnej, kształtowanie nawyków higieny
    i czystości oraz dbałości o zachowanie zdrowia,

  10. rozwijanie samodzielności i aktywności,

  11. współpraca z rodzicami i nauczycielami dzieci uczęszczających do świetlicy szkolnej, a także z pedagogiem, psychologiem szkolnym.

§ 3.

Założenia organizacyjne

  1. Świetlica działa w dni pracy szkoły w godzinach: od 6:00 do 17:00.

  2. Nadzór pedagogiczny nad pracą świetlicy sprawuje dyrektor szkoły.

  3. Całokształt pracy świetlicy szkolnej organizują wychowawcy świetlicy szkolnej.

  4. Do świetlicy kwalifikowani są uczniowie klas 1-3 (w uzasadnionych przypadkach również uczniowie klas 4).

  5. Przyjmowanie uczniów do świetlicy odbywa się na podstawie kart zgłoszeń obowiązujących w szkole, które wypełniają rodzice.

  6. Głównym kryterium kwalifikacji ucznia do świetlicy jest zatrudnienie obojga rodziców lub opiekunów.

  7. Poza uczniami przyjętymi do świetlicy, opieką wychowawczą objęci są również uczniowie:

  1. skierowani do świetlicy z powodu nieobecności nauczyciela,

  2. zwolnieni z uczęszczania na zajęcia, np. wychowania fizycznego, religii.

  1. Dziecko ze świetlicy mogą odbierać jedynie rodzice/prawni opiekunowie oraz wyznaczone przez nich osoby wpisane do Karty zgłoszenia dziecka do świetlicy. W wyjątkowych sytuacjach uczeń może być odebrany przez inną osobę, której rodzic nie wpisał do Karty zgłoszenia, wyłącznie na podstawie pisemnego upoważnienia od rodziców/prawnych opiekunów.

  2. Obowiązkiem rodziców/prawnych opiekunów jest punktualne odbieranie dziecka do godziny 17:00. Nagminne nieprzestrzeganie punktualności w ostateczności skutkować może wypisaniem dziecka ze świetlicy.

  3. Każda zmiana decyzji rodziców w kwestii pobytu dzieci w świetlicy musi być odnotowana w Karcie zgłoszenia.

  4. Uczniowie przebywający w świetlicy zobowiązani są do przestrzegania Kontraktu świetlicowego, zawartego pomiędzy wychowawcami a uczniami.

§ 4.

Prawa i obowiązki ucznia uczęszczającego do świetlicy szkolnej

  1. Wychowanek ma prawo do:

  1. właściwie zorganizowanej opieki,

  2. życzliwego traktowania,

  3. poszanowania godności osobistej,

  4. ochrony przed przemocą fizyczną i psychiczną,

  5. wyboru zajęć zgodnie z zainteresowaniami,

  6. uzyskania pomocy w przypadku trudności w nauce,

  7. rozwijania swoich zainteresowań i uzdolnień,

  8. korzystania z pomocy dydaktycznych, gier i sprzętu będącego na wyposażeniu świetlicy.

  1. Wychowanek jest zobowiązany do:

  1. przestrzegania regulaminu wewnętrznego świetlicy,

  2. przestrzegania zasad współżycia w grupie,

  3. współpracy w procesie wychowania i opieki,

  4. uczestniczenia w zajęciach organizowanych w świetlicy,

  5. kulturalnego zachowania się w trakcie zajęć świetlicowych,

  6. respektowania poleceń nauczyciela,

  7. nieopuszczania świetlicy szkolnej bez uprzedniego zgłoszenia wychowawcy,

  8. przebywania w miejscu wyznaczonym przez nauczyciela,

  9. nieoddalania się od grupy podczas wyjść poza salę świetlicową,

  10. dbałości o wspólne dobro, ład i porządek,

  11. ponoszenia odpowiedzialności za własne postępowanie.

§ 5.

Nagrody i kary

  1. Stosowane nagrody i wyróżnienia to:

a) wyróżnienie wobec grupy przez wychowawcę świetlicy lub wychowawcę klasy, b) pochwała przekazana opiekunom, c) pochwała dyrektora szkoły, d) nagroda rzeczowa.

  1. Stosowane kary to:

a) upomnienie udzielone przez wychowawcę świetlicy lub kierownika świetlicy,

b) poinformowanie rodziców o niewłaściwym zachowaniu,

c) nagana udzielona w obecności wychowawcy klasy,

d) nagana udzielona przez dyrektora szkoły,

e) skreślenie z listy uczestników świetlicy.

§ 6.

Współpraca z rodzicami

  1. Bezpośrednia – codzienny kontakt i rozmowy przy odbieraniu lub przyprowadzaniu dziecka do świetlicy.

  2. Rozmowy telefoniczne.

  3. Pisemne informacje w dzienniczku ucznia bądź w dzienniku elektronicznym.

§ 7.

Dokumentacja świetlicy

  1. Regulamin świetlicy.

  2. Roczny plan pracy świetlicy szkolnej.

  3. Ramowy rozkład dnia.

  4. Tygodniowy rozkład zajęć.

  5. Dziennik zajęć.

  6. Karty zgłoszeń dzieci do świetlicy szkolnej.

  7. Roczne sprawozdanie z działalności świetlicy szkolnej.

  8. Kontrakt zawierany między wychowawcami świetlicy z uczniami.

  9. Dokumentacja finansowa.

§ 8.

Zadania nauczyciela-wychowawcy świetlicy

  1. Organizacja pracy świetlicy w danym roku szkolnym.

  2. Opracowanie wewnątrzszkolnych dokumentów związanych z działalnością świetlicy, takich jak:

a) roczny plan pracy świetlicy, b) regulamin świetlicy, c) sprawozdanie z działalności świetlicy, d) karta zgłoszenia dziecka do przebywania w świetlicy, e) ramowy plan zajęć dydaktyczno-wychowawczych.

  1. Systematyczne prowadzenie dziennika zajęć.

  2. Przestrzeganie dyscypliny pracy.

  3. Prowadzenie zajęć dydaktycznych według ogólnego planu i planów miesięcznych.

  4. Sprawowanie opieki i zapewnienie bezpieczeństwa wychowankom.

  5. Organizowanie gier i zabaw ruchowych oraz innych form kultury fizycznej w pomieszcze-niach i na powietrzu mających na celu prawidłowy rozwój fizyczny uczniów.

  6. Rozwijanie zainteresowań uczniów.

  7. Upowszechnianie zasad kultury zdrowotnej, kształtowanie nawyków higieny oraz dbałość
    o zachowanie zdrowia.

  8. Współpraca z rodzicami, Radą Pedagogiczną, higienistką szkolną.

  9. Dbanie o estetykę pomieszczeń i aktualny wystrój świetlicy.

  10. Zapoznanie uczniów z regulaminem świetlicy.

  11. Podpisanie kontraktu z wychowankami.

  12. Uzgadnianie z przełożonymi potrzeb materialnych świetlicy.

  13. O niewłaściwym zachowaniu uczniów wychowawca świetlicy powiadamia rodzica i wychowawcę ucznia.

§ 9.

Wyposażenie świetlicy

Świetlica szkolna powinna być wyposażona w pomoce naukowe, sprzęt i materiały umożliwiające realizację programu pracy opiekuńczo-wychowawczej:

  1. Sprzęt audiowizualny.

  2. Przybory do zespołowych gier i zabaw sportowych.

  3. Czasopisma, książki, gry do zajęć artystycznych, technicznych itp.

  4. Sprzęt i materiały niezbędne do prowadzenia zajęć dydaktycznych.

 

Regulamin wchodzi w życie z dniem uchwalenia.

 

Podstawa prawna

Art. 105 ustawy z 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 59).